Pastaj një i dërguar i Krijuesit të Plotfuqishëm do të zbresë nga qielli me çelësin e humnerës dhe një zinxhir të madh në dorë. Ky shërbëtor i fundit, i dashuri, i parëlinduri, vëllai binjak i Jezusit do të rrëmbejë dragoin, gjarpërin e lashtë, djallin, Satanin, i njohur si Princi i Matricës, do ta lidhë për një mijë vjet dhe do ta hedhë në humnerë të cilin ai do ta mbyllë dhe do ta vulosë sipër tij, me qëllim që të mos mashtrojë kombet derisa të mbushen një mijë vjet. (shih Zbulesa 20: 1-3 pjesën e parë)
Princi i Matricës së shpejti do të gëlltitet nga humnera ku do të qëndrojë aq gjatë sa raca njerëzore do ta harrojë atë. Asnjë gjurmë nuk do të mbetet prej saj dhe kujtimet do të zhduken, gjithashtu të gëlltitura nga humnera.
Ai që donte të lëndonte me humnerë do të vdesë i vetëm dhe i mallkuar përgjithmonë në të njëjtën humnerë.
Këtu është e vetmja pavdekësi që do të gjesh o Princ: mallkimi që ti vetë shqiptove kundër Krijuesit dhe të gjitha krijesave të tjera do të të mbijetojë dhe do të rri pezull mbi varrin tënd përgjithmonë. Dhe një mallkim i tillë nuk do të gjejë paqe derisa të mos mbetet asgjë nga kockat tuaja përveç pluhurit. Po, sepse mishi juaj do të jetë konsumuar nga krimbat shumë kohë më parë.
Dhe në fund, edhe humnera, e cila do të shërbejë si sarkofag për eshtrat tuaja për ca kohë, do t’ju vijë turp dhe do t’ju mohojë, duke hedhur pluhurin tuaj nga të katër erërat.