Odisea epike për të shëruar universin

Në këtë sagë kozmike, shëmbëlltyra e djalit plangprishës, e rrëfyer nga Jezusi, ngrihet në një mister universal. Çdo krijesë, njerëzore apo engjëllore, e cila është endur larg Krijuesit, mund të gjejë rrugën e tij për në shtëpi, drejt dritës origjinale që dikur ndriçonte në zemrën e tij.

Krijuesi, me forcën e Tij të gjithëfuqishme dhe dashamirës, ​​shfaqet si Shëruesi i madh, i vetmi i aftë për të rivendosur rendin primordial. Prania e tij është si një far në mes të stuhisë kozmike, një premtim shpëtimi dhe rilindjeje.

Në fakt, shëmbëlltyra e djalit plangprishës që më tha Jezusi dy mijë vjet më parë, nuk ka të bëjë vetëm me fëmijët plangprishës të racës njerëzore, por të gjithë fëmijët plangprishës të çdo race të krijuar nga i Plotfuqishmi. Ne të gjithë mund të kthehemi tek Ati dhe të përjetojmë faljen e Tij, ose me fjalë të tjera afërsinë dhe shërimin e Tij.

Epifania ime është se beteja kundër kësaj të keqeje nuk është një luftë kundër krijesave të liga, por një odise epike për të shëruar vetë universin. Engjëjt e rënë, demonët, nuk janë armiq për t’u shkatërruar, por vëllezër dhe motra të humbur sepse janë të infektuar nga një virus i tmerrshëm, dhe për këtë arsye gjithashtu kanë nevojë për shërim dhe shpengim.

Kështu, lufta kundër virusit bëhet një udhëtim epik, duke kaluar yjet dhe sferat e fshehura të të gjithë universit. Çdo krijesë, qoftë engjëll apo njeri, duhet të ndërmarrë një pelegrinazh të brendshëm, një kërkim për të rizbuluar veten e tyre të vërtetë, për të çliruar veten nga zinxhirët e errësirës që i mbështjell.

Përfundimi i kësaj narrative epike nuk është vetëm mposhtja e një të keqeje stërgjyshore, por një zgjim universal, një rilindje e dritës, dashurisë dhe harmonisë. Pandemia ndërplanetare e së keqes, më e madhja dhe më e tmerrshmja e njohur ndonjëherë në univers, është e destinuar të përfundojë, jo me shkatërrim, por me çlirim, shërim dhe shpengim.

Ndihem si një vëzhgues i magjepsur i kësaj simfonie kozmike, i tronditur por i mbushur me shpresë të pakufishme. Virusi, megjithëse i mbështjellë me një atmosferë fuqie të pamatshme, është i destinuar të mposhtet. Çdo zemër, në çdo cep të universit, mund të çlirohet, të shëlbohet nga burgu i saj i errët. Ky nuk është thjesht një ndryshim, por një revolucion i qenies, një agim i ri për çdo krijesë, në çdo realitet.

Jam i shokuar, por i lumtur. Virusi është i mundshëm dhe kushdo mund të çlirohet prej tij. Kjo pandemi ndërplanetare ka arritur epilogun e saj.