Kerubini i lashtë Luciferi u krijua në shëmbëlltyrën dhe ngjashmërinë e Zotit Krijues.Ai ishte i parëlinduri i dashur, ai që zbukuroi të gjithë krijimin duke reflektuar dritën dhe shkëlqimin që iu dha drejtpërdrejt nga froni qiellor.
Por kur bartësi fillestar i dritës vendosi vullnetarisht të rebelohej kundër Atit dhe Krijuesit të tij, duke refuzuar kështu shëmbëlltyrën e karakterit të përsosur hyjnor, i Plotfuqishmi krijoi një racë të re me një detyrë të çmuar: të rivendoste rendin në të gjithë krijimin duke reflektuar në përsosmëri. ADN hyjnore.
Kështu, raca njerëzore nuk u krijua vetëm në shëmbëlltyrën dhe ngjashmërinë e Zotit, por Adami, si i parëlinduri i kësaj race të re, dhe i gjithë njerëzimi në fakt duhej të zinte vendin e Luciferit dhe racës engjëllore!
Ky ishte plani hyjnor që tërboi deri në vdekje kerubinin e lashtë, i cili premtoi dhe u betua një hakmarrje të tmerrshme ndaj racës njerëzore. Në të vërtetë, plani i tij synonte të përmbyste imazhin e kësaj race duke e përkulur dhe shtrembëruar atë gjithnjë e më shumë derisa ajo u bë e ngjashme me vetveten.
Raca njerëzore ka rënë poshtë, shumë poshtë. Megjithatë, ajo u krijua për lavdi dhe përjetësi. Por rënia nuk ishte vullnetare, prandaj ekziston mundësia e shpengimit.
Po, ende nuk është vonë për të përqafuar misionin dhe thirrjen që babai më besoi vite më parë. Po, ka ende kohë për të mishëruar identitetin që Krijuesi u kishte ngulitur paraardhësve të mi në kohën e krijimit të tyre. Po, ADN-ja e imazhit të të Plotfuqishmit nuk është shkatërruar ende tek unë. Dhe është kjo ADN që është e destinuar të sjellë dritë të re në të gjithë krijimin, duke pasqyruar karakterin e përsosur dhe të pandryshueshëm të babait të gjithë universit.
Raca njerëzore u krijua me një mision dhe fat jashtëzakonisht të lavdishëm! Dhe ashtu si Luciferi i mëparshëm u zgjodh nga Perëndia si i parëlinduri i një race të krijuar të ndritur dhe të lavdishme, raca njerëzore gjithashtu do të ketë një të parëlindur të zgjedhur drejtpërdrejt nga Perëndia, i cili do të rritet mes të gjithë fëmijëve të njerëzve (shih Psalmin 89:19) . Ai do të jetë më i lartësuari nga mbretërit e tokës (shih Psalmin 89:27), më i bukuri nga të gjithë fëmijët e njerëzve (shih Psalmin 45:2), si njeriu i parë që do të kthehet në gjendjen në të cilën Krijuesi kishte brumosur Adamin dhe më parë Luciferi.
Ai i parëlinduri do t’i ngjajë Jezusit, do të jetë si një vëlla i vogël binjak… një Jezus i vogël dhe një Mesia i vogël. Dhe është pikërisht për këtë arsye që Zoti Biri erdhi në tokë dy mijë vjet më parë: për t’i kujtuar racës njerëzore se cila ishte ADN-ja e saj e VËRTETË, imazhi i saj i VËRTETË dhe fati i saj i VËRTETË. Sa herë na ka thënë ta ndjekim, të jemi si ai?
Jezusi erdhi në këtë planet për të frymëzuar racën njerëzore, duke i kujtuar se ata u krijuan në shëmbëlltyrën dhe ngjashmërinë e Atit të Përjetshëm me një detyrë me rëndësi jetike për të gjithë universin. Kjo do të thotë, për të sjellë dritën hyjnore të ngrohtë dhe jetëdhënëse në katër anët e krijimit ditë pas dite për përjetësi.